بررسی تجربی تأثیر استغراق آبشکن باندال لایک بر توپوگرافی بستردر قوس ۹۰ درجه

یکی از روش­های حفاظت سواحل استفاده از آبشکن­ها می­باشد. باندال­لایک­ نوعی سازه­ی آبشکن است که به منظور بهبود عمق جریان برای کشتی­رانی در رودخانه­های آبرفتی احداث می­گردد. اینسازه نوع جدیدی از آبشکن است که به صورت ترکیبی از  آبشکن نفوذپذیر و نفوذناپذیر ساخته می­شود. در این تحقیق هدف، بررسی اثر استغراق آبشکن باندال­لایک بر توپوگرافی بستر می­باشد. بدین منظور آبشکن باندال­لایک با سه نسبت استغراق (16/1، 65/1 و 15/2) و در شرایط هیدرولیکی متفاوت (اعداد فرود 22/0، 24/0، 26/0، 29/0) در فلومی با قوس ملایم 90 درجه و در شرایط مستغرق مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش نسبت استغراق، آبشستگی اطراف سازه­ی باندال­لایک نیز افزایش می­یابد همچنین نتایج نشان می­دهد با افزایش اعداد فرود جریان و فرود دنسیمتریک حداکثر عمق آبشستگی افزایش می­یابد. بررسی حداکثر آبشستگی نشان می­دهد موقعیت آبشستگی با الگوی تنش برشی در قوس­های ملایم مطابقت دارد.